Стр. 201 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 200

 

Стр. 202

 

азастанны ашы кітапханасы

арап тр. Сау алан бааналар заводты мойнындай сораяды. ала ирап лаан сайын,

сау алан абыралар мен бааналар зара тскендей крінеді. Сынан кірпіш тбе-тбе

болып йіліп жатыр. Біз осы йді орады. ш ай, ш кн бойы ешкімге бермедік.

рине, сйегін бермедік...

Самарандта боландары бар ма? Жо па?.. Аса Темір бір жорыа кеткенде, е слу,

е сйікті йелі Биби ханым жиангерді оралып айтуына демі бір мешіт салдыран

ой... Самарандты бар мешітінен асырып, слу етіп салдырыпты. Сол мешітке осы кні

арасадар, ирап аланына жаны ашиды. Заман слуды аямапты, р асыр бір сйкеніп

етіп, аырында латыпты... Ол содан бергі алты асырды ісі! Кез алдымызда кл-

таланы шыан ала ш-а айды апаты еді. ш асыра тратын ш бесжылдыта туан

кркем ала ш айда талан болды. Біз кркем й сол Биби ханум мешітін еске тсіретін

мрамордан жасалан бааналар кле транмен алаа тура арай алмайтындай еді.

ш айда бір ротадан тоыз-а жауынгер алды. Адам кескіні жымианда андай

болатыны уананда андай болатынын мытып та кеттік... Біреуге-біреу алжы

айтанда адам даусы алай шыатынын да мытты!.. Бар мір бар дниеміз,— адып

отыран алаандай алды ана.

Немістер бізге арсы бір батальон автоматшыларын шабуыла шыаранда, біз жеті-а

адам алып едік. Командир мені жрдем срауа полк штабына жіберді. Арамызда бес-а

й, бес-а й емес, бес-а ызыл тебе болап.... шан кірпіш, лай берген темірлерді

арасынан ..ми полк штабына жеткенше жарты саат тті. Жрдем ала алмадым...

Крші батальон ысылыса тсіп алды. Жрдем етідер! деген мір алып айттым...

Мен айтып келсем, бізді жауынгерлерді басына аырзаман орнап алан екен. Е

соы, е кшті жрдем зім екен. Манаы айтан ескі досым да осы арада кездесті.

А Самед сен клуді мытанбысы?—деді.

Ол немене! дедім мен а-та алып.

Ол немене?.. лімді жеер досы емес пе!.. ста олымнан, Самед!.. Жауды міне былай

рар болар!.. Латыр, латыр гранатады... Автоматымен о жаыды бір тын ал....

Міне осылай, міне осылай, Самед!.. ане, алай шыдар екен крейік!.. Кл, айайла,

Самед!—деп, Хожа Насреддин біресе гранатасын латырып, біресе автоматпен ксіп-

ксіп алып, алдымды ашып берді.

Хожа Насреддинні айайы мен клкісінен кп ол келіп алан екен деп фашист

батальоны ашып берді... Сол шін Хожа Насреддин лы Отан соысыны Бірінші

Дрежелі орденін алды. Маан да сол берілді. Содан бері Хожа екеуміз аман ол стасып

жреміз. Мені барлы гімелерім де соныкі... «Я, ханнан!» м соныкі!..— де Самед

уланып кліп ойды.

—

Жасы жауынгер екен молла Насреддин...

—

Енді бізді атарда трып соыссын!..

—

Жасы жауынгерді артыы болмайды,— десіп, бріміз Самедті олын ысып,

мойнынан шатап алды.

Екі саусаыны арасына ысылан бойы жанып таусылан шылымын Самед енді ана

латырып тастады да: