Стр. 220 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 219
Стр. 221
азастанны ашы кітапханасы
«Е соы оымыз осы» десе де, одан ешайсысы рке оймайды бларды. Мен
шындыты жасырым келмей:
—
Екі кнге жетеді,— дедім.
—
Онда, екі жз грамнан ана берідер. Тым болмаса, ш кнге жететін болсын!—
деді Петр. Ойланып жасалан сыныстай кесіп айтты.
—
Таы екі кнге сауытымыз асырайды. Сонымен бес кн деіз! — деді Самед.
—
Су неше кндік!
—
Су одан грі азыра...
—
Су жо болса, сексеуілді есіе ал деген Хожа Насреддин...— деді Самед,—
лазыан мды далаа седі, су крмей седі, шыдай береді, се береді деген!..
Бан арсы айтар жауап жотай, жауынгерлер мны да малдап отыр...
Жауынгерлерді сынысынан жаа бір срау есіе тседі. Мны аты бірер кн болса да
заыра мір сру ме, бірер кн болса да заыра соысу ма?.. Шынында, мныны зі
шейін срау. Шегенше айтса, химиялы... алай аударса да брібір, жауынгерді бір
кн арты мір сруі — таы бір кн соыста болуы деген сз. Дл бл кезде мір мен
айасты арасында біз шін айырма да жо!
Біз р кезде солдатпыз. Соыс бітіп, автомат мойынынан тскеннен кейін де солдатпыз.
«айраты» колхозында ерте трып, кеш жатып жрген крі шешем де солдат, ебек
солдаты. азір майданда жрміз демесек, біз де сол ебекті солдатымыз. Арты
жасайтын рбір кн бізге сол шін ана керек.
Манадан бйыып отыран жауынгерлерді орыныш басып отыран жо. ркім міріні,
алашы беттерін ана ашты. лкен бір кітапты бетін ашты да, сол кйінде тастап,
майдана кетті. Майданнан айтан со, сол ашы алан беттен бастап айта оу керек.
Кітап аты «Жас мір» болан со,, оны ызы уанышы тгел алдымызда — елде, ктіп
жатыр...
Та ата зімізді айда келіп шыанымыз да айындалды. Бір замандарда теізді жаалай
атар-атар салынан орандар азір биік-биік оба-тбе болып алыпты. Соны орта
тсындаы біріне келіп біз бекініппіз. анаттаса тран орандарды брі де бекініс екені
айын тр. Біра біздікі е биігі сияты.
Тнде біз бл тбеге дейін за жгіріп келген трізді едік, енді абайласа, дл ттесінен
теізге дейін бір километрдей-а екен. орандарды арасы бдан кеп алыс.
—
Теіз бетінде бір айы жо...— деді Петр, тбеде трып арап.
Осы орандардан теізге дейін алма баы боландыы байалады. Немістер оны кестіріп,
ртетіп жіберген. Отыран ара арадай ана болып, алма ааштарыны сирек-сирек
тбірлері крінеді. Срылттанып жатан топыраты бетіне дние жаралалы бір
ылтана шыпаандай жап-жалааш.
—
Жау жайлаандай деген осы, а? — деп, Самед бір крсініп алды.
Солтстік жаымызда кгірт жарырап бір тзды кл жатыр.
Стр. 221 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 220
Стр. 222
азастанны ашы кітапханасы
Шыыс жаымызда кк ттінге оранып блдырап Керчь аласы крінеді. Бар дние
жансыз да ажарсыз. Кнгей беттерге тебендей бастаан, мысыты мртындай сирек,
тыыр кгалдар кзіді еріксіз зіне тартады. Гитлер бізді жерді тгел бір лі далаа
айналдырам дегенмен таыр кгалдар жаз шыа келе кк майсаа айналам деп жымы
аандай болады.
Лезде бізді оранды жау солдаттары оршап алды. оранны тс-тсына топ-топ жаяу
скерлер келді де, бізде жмысы жотай-а, ойнауа кірісті.
—
Майдан стінде, жауыны иек астында отырып, скерін ойнатып жргендерін!—
деп Егор таданып отыр.
Айналаны дрбімен баылап тран Мирошник:
—
Сендер бізге ауіп емессідер дегілері келеді,— деді.— Тндегі кп
«батальондарыны» сыры ашылды, бізді кр де, зіе ара демек ой...
Петр н-тн жо пулеметіні аузын жау жаа брып, сыалап-сыалап ояды. Жауды
осынша жаындаанын кріп отырып, оны ата бастамау бізді детімізде болан емес-ті.
Сондытан бекіністі атыс салауларына атарласа тура алып, барлы жауынгер: «от!»
деген мірді ктіп тр.
Мирошник кзін дрбіден алмастан аырын ана:
—
Отставить! Олар уелі біз о шыарып, арасын крсетсін деп тр. Шама келгенше
анша екендігімізді аартпауымыз керек. Тсінікті ме?—деді.
ораннан екі жз метрдей жерден айнала жасалан окоптар басталады екен. Бір емес, екі
атар. азір сол окоптара жау скерлері ймелесіп орнап жатыр. Біз болса о
шыармауымыз керек...
Капитан айналаны баылап трып, басын шайап алды. Дрбіні кзге длдейтін винті
бір ілгері, бір кейін тым тез айнала бастады.
—
Бл не? Бл немене? — деп, дрбісін ораннан орана жгірте трып:—Ана
орандарды тбесіне арашы!— деді Мирошник.
Бізді екі жаымыздаы алты тбені басына да ызыл тулар орнатылып алан екен!..
уелі жрегім жылынып кеткендей болды. Тндегі дрбеледе бізден баса да бірнеше
блімдер жааа аман шыып, бекініп алан екен деп алдым.
—
Андрей Денисович, барлы тбе бізді олда екен!—дедім.
—
рине, солай болу керек!— десіп жауынгерлерді брі де салау біткенге айта
мтылды. Енді «ура!» деп алуа жаын турмыз...
Капитан ндеген жо. Етсіз, зын саусатары дрбіні винтін атты ысып алып, брап
трандытан тырнатары ызарып кетіпті.
—
Алдау!— деді капитан бір кезде.— Мына тбелерді брі бізді олда болса, жау
скеріні мінезі осындай болатын ба еді! Алдау!..
—
Онда ызыл туды жау скеріні зі ктерген бола ма?— дедім ме лі де з
ойлаанымнан айрыла алмай.