Стр. 231 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 230

 

Стр. 232

 

азастанны ашы кітапханасы

—

Біз олма-ола келдік...— деп, зіліп кеткен дауыс кімдікі екенін аара алмай

алдым. Дауысты тани алмааныма араанда бл Зоринні жауынгері болу керек.

Жабы, траншеямен жоары арай жгіріп келе жатсам:

—

И, ханнан! — деген Самедті айайы жиі шыып жр...

Іргелес отыран Петр мен Самед, астарында таы алты жауынгер бар, бір олдарымен

граната латырып, енді бір олдарына автоматтарын шопардай отайлап стап алыпты...

Шабуыл жасаан жау скеріні отары ота салан істіктей жылт-жылт етіп, олды

саласындай тізіліп, жоары кетіп жатыр... олма-ола жаындап алан осы тс екен.

—

озалма орнынан! Таймасын табаны!

—

Сталинград батальоны!.. ырым шін!.. Отан шін!..

—

Шегінді, шегінді!..

Не болып жатанын сзден емес, дауыстан ана аарандай еді!..

Алашы кнні арпалысынан едуір ойсырап шыты. Ішіміздегі жалыз тжірибелі

офицер капитан Мирошникті орнын біріміз де дл баса алар емеспіз. Талай таым брау

— тар ыспаты крген жет жауынгерміз дей алса та, ол орына олы соып трмыз.

Оны стіне таы да бес адам шыынымыз бар. Енді аланымыз тоыз-а... Е соы

айаста екінші белімні командирі аа сержант Зорин оа шты. Оны блімін Петр

Ушакова беруге тура келді.

Е ауыры, рыланына тулік толмаан р трлі «баыттаы» майдандарымызда екі-а

жауынгерден алды. «аза батальоны!» деген айайыа енді бала да сене алар емес.

— Бір баытты ысартайы,— деді Петр.— Сонда р майданымызда тым болмаса ш

жауынгерден болады. оранны тбесіне ш сала болып келетін тере траншеялар бар.

шеуі оранны ш бйірінен ктеріліп, тбесінде тйіседі. Бірімен-бірі селбесіп отыру

шін, немістер дейі солай азан. Жоарылаан сайын бірімен-бірі жаындасып,

анаттаса береді. Сондытан Петрді сынысын екі айтызбай абылдадым.

О рыр тіпті лдырап апты. Енді бірер саат ртіс айас бола алса, оны аржаында

оты санап беретіндей халге жетіппіз. Енді немістер бгінгідей ырына да тсе бермес,

тартына шабуылдар, талдырып жыуа байлар деп, зімізге-зіміз демеу береміз. Оты

азайып аланын кре отырып, енді екі кнге жетер деп йарды... Жетпейтінін біле

трса та, бірімізге-біріміз арады та, сзді доарды.

Гранаталарымыз таусылуа таянан. Петрді бір кнгі латыруынан аланы санауа

трар емес... Бл жнінде нсіз келісіп, аты саата сатайтынымызды іштей тсіністік

те, граната жайын ауыза да алан жопыз... Кім біледі, бір кезде траншеяларды да тастап,

ркердей болып тбеге жиналып алармыз... Сондаы соы керек нрсе сол азана

гранаталар болып алады. Ондай халдегі бір саат те кп уаыт ой, ару-ралды да кп

керек етеді...

Немістерден алан екі снайпер мылтыын екі блімге бір-бірден блдік. Сені бліміде

мны дрыс пайдалана алатын кімі бар дегенге дейін барысып, зебірек бліскендей

болысты... Енді арманса, блетін де, ару-рала есептейтін де ешнрсеміз

алмапты... йіліп ракеталар ана жатыр.