Стр. 247 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 246
Стр. 248
азастанны ашы кітапханасы
асымда келе жатан Вася олын шекесіне апарып, лдекімге рмет крсетіп, скерлік
слем берді.
—
Жетер, Костя, аш кзіді! — деген дауысты да таныдым. Шегенді де крдім.
зім келдім, алам,— деді Шеген азана екейіп, клімдей сйлеп.— Армия
генералыны мірі бойынша саан арнаулы самолет жіберілді. ай жері зі? — деді.
—
Бір аяым ана.... Болмашы бірдеме.
—
Аяты жамай біледі бізді дрігерлер. лі-а жгіріп кетесі. Біреуі тгіл, тртеуі
жо болса да аз бастырады. Тк емес...
Самолетті асында Ревякин, Вася, Володя... Енді блар да шеу-а алып бара жатан
сиятанады... Дір аып, шалы тран самолет ешкімні даусын естіртпей жіберді. Не
айтып, не тапсырып жатандарын кздерінен ана танып:
—
Кріскенше ош болыдар... Тез айтармын. уып жетермін,— дей бердім.
Блармен оштасып жатанда Шеген де мытыла тран сияты...
Мені ктеріп келген кенеп теді самолетті тбесіндегі бір ілгекке іліп, мені аспа-бесікке
салынан баладай асып ойып жатыр.
—
Бай, бай, бай!..— дегені Володяны ернінен танылады.
атарымда таы бірнеше аспа-бесік... Бріміз де шаламыздан жатырмыз... атар тізіліп,
азана теселіп тран аспа-бесіктерді арасынан, лдекімні иегіні астынан а киінген
йел денесі бір крініп кетті. Шегенні кздері лденені жасырып трандай, была
клімдейді.
—
Немене, Шеген аа? — деп, ернімді жыбырлаттым. Аботаны хабарын айты
келіп тр ой деп ойладым.
Шеген естімеймін дегендей лаын нсап, басын шайады да, рірек кетті. Айналамды
оршап тран жолдастарым мен санитарлар здерінен баса еш нрсені крсетпей
жіберді. Вася мен Володя бетімнен таы бір-бір сйіп, асыа жгіріп, темір баспалдаты
ты-ты басып, тсіп бара жатандары сезіледі. Ойым зімді тастап, сол екеуіні, артынан
уып барады. Екеуіні даусы таы бір естілер ме екен деп, кзімді жмып, лаымды
сырта тостым... Ешбір дауыс естілген жо.
Самолет ойаладай озалып, жгіре бастады. Арты дгелегімен жерді бір-екі нып
алып, жоары ктеріле бергені сезіледі. Бесігі сол етіп, самолет сыырлаандай
болады... Енді міне, тып-тыныш, жп-жмса... Анда-санда бір орып алып жоарылап
алды да, самолет клбей ксіліп, жнін тзеп заулап кетті.
—
алай, Костя? —деп, бір жаымнан Шеген асыма келген со, мен жзімді соан
арай брып ем, екінші жаымнан келген біреу жмса ана салын саусатарын мені
мадайыма басты...
Жмыр а саусатарды арасынан ызылттанып ана жары сулесі крінеді. зге
саусатардан жігін ашып, блегірек тран шынаша сйлеп жібергісі келіп трандай...
Жо, сйлеген жо... Сырып келіп кзімді бір сипап тті.
Стр. 248 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 247
Стр. 249
азастанны ашы кітапханасы
Бл Аботаны саусатары екенін Шегенні жзінен танып, сол олыммен жмса
саусатарды мадайыма жапсыра атты-атты ысып жібермедім. Енді ол саусатар
здері де кететін емес...
Аботаны азана жаса шыланан ара кздері, тотыса да ажары сынбаан жзі, балын
ызыл ерні енді тура мені бетіме тніп алды... Жар жзін бір ана крдім де, кзімді
жмдым. Енді айрылмаймын дегендей, олым мойнына асылалы кетіп барады. Аузым
кебіржіп, нім шыпай алыпты. Ысты ерніні лебі бар денеме шымырлап жайылып бара
жатандай...
—
айрош...
—
Ботам... озалма... тр осылай...
Аспанда кріп келе жатан саынышты тсім бзылып кете ме деп орыандай, н
шыарым келмейді. Жааы ш ауыз сзді де ойыммен айтып, имылыммен аарттым.
Дыбысым шыса, кзімді ашсам, оянып кететіндей, тынып алдым...
...Абота екі олымен мені «бесігіме» асыла, асымда ана отыр. Бар жайды екі кзімен
айтып, екі кзімен срап боландай, уанышты жзі ыыспай лдырады. О да ндемейді,
мен де ндемеймін. Айтар сз, срар жай кеп те, осы телміріскен алпымызды бзымыз
келмейтін сияты.
—
Жо, брі де кейін айтылар, брі де тгел атарылар. Бір гімені бастап, аятай
алмай айрылысар болса, басталмааны жасы. Кім біледі, самолет азір жерге шйер де,
тсе сала ош десерміз... Енді мен жаралы да, сен жауынгерсі ой...
Аспан айын ашы. Манадан бері бір оты дыбысы естілген жо. Бл бейбіт мірді
белгісі де. Соыс замай шып шыан ясына барып орнайды. Сол я ртенгеннен кейін
екеуміз осы бейбіт мірде за жылдар ол стасып, бірге жасаймыз... Мынадан грі
кішірек бесікке тап осылай асылып та отырарсы, Абота... зір ол жайды айтыспай-а
ояйы...
Шынында біз ол стасып бірге жргелі кеп жылдар тті, Аботам. Екеуміз екі жерде
болса, оасы не, бір жаумен алысты. Бір жерде болмаанымыз жасы да болан шыар.
Мен кргенді сен крсе, мені самайымдаы екі тал а шаш сені, самайыда да болар
еді... Жо, зір мны да айтыспайы... Соыс жолыны шеті лі алыста, іркілмей,
ойланбай жетіп айт. Ммкін, сол жерде таы бір кездесерміз... Сонда айтысармыз...
Жаралы жауынгерлер екеумізге ызыа арасып ояды. Аа ой, Шеген алысыра кетіп,
газет оып отыр... Басыды кеудемнен алмашы, Абота. ріп, жинап ойан брымыны
астынан аарадап ана мойны крініп алды. Кре трайын, басыды ктеріп кетпеші.
Жо, Абота, балын жзіді иек жаа жаындата крме... Иегім кірпідей шыар. Саал
алу жайын білсем де, кептен бері стара кргенім жо.
Кірпігі неге шыланып кетті, серігім? А шапанны астынан иыыда погоны барлыы
крініп тр. лде олыма атадау тиіп еді, сен зі дардай офицер болып шыып
жрме!.. Офицер жылааны ят болар, ой, Аботам. Мен сені жылау тгіл, аба
шытан кзіді кргім келмейді. Мны аузым айтпаанмен жан-тнім тгел айтып
жатанын кретін шыарсы!..
лде, маан «жаным, сулем, кнім» деп айтпады деп, кезіе жас алды ба?.. Жо,
Ботам, оны да айтыспай тра трайы. Соыс ні шкен жо лі. Ол лаыа жат естілер.