БІР ТЙІР БІР ТЕЛЕКЕШ ТАУЫП ШЕКЕР

Бір тйір бер, Телекеш, тауып шекер,

Шекерсіз шайды, асылы, ішу бекер.

атынас алайда да ылу керек,

Ке ойлы кездескен со біздей екі ер.

азанда алайда да хан сияты,

Біз саан рі она, рі нкер.

Болмаса кіметті берген наны,

Жо боп тр ылаждайтын тіпте ілекер.

 

 

***

Тобике тапсырды осы жазан хатты,

Жабыпа жргізіп тра арба, атты.

Кеесті кедігінен кп мітім,

Етер деп, Иншалла, марабатты.

Екеуміз бір тсекке бас ойалы,

Болып ек бір-біреуге балдан ттті.

Сондытан, сасалатап аландыы,

алайда абырама ата батты.

Отырса л менен ыз о, солында,

Жатар ем кйінбей-а керіп шатты.

1930 жыл

 

 

***

Туысан бізден апар жар мен доса,

Аман-сау барсыдар ма, уаыт ош па?

амалып армашыны трмесіне,

Отырмын «Бл алай?» деп бостан-боса.

Ой шіркін олай, блай ойастайды,

Балытай басы айналып болан жоспа.

Сендерге сол себептен слем жазып,

Жібердім Тобикені етіп пошта.

Берідер алай-даы аыл тауып,

Бірігіп бір-бірімен басты ос та.

1930 жыл, армашы

 

 

***

Саламат отырмысы, жаным кемпір,

Арада аса алмас блт, биік бел тр.

Онда да уайымдап міт збей,

зіді те баып бапа келтір.

Кеесті кешілігін ктіп кн-тн,

Ттынны тілегінде талай ер тр.

ауышып алайда да уанармыз,

Деп ойса: «й-ішімен енді те тр».

1930 жыл

 

 

***

Осыдан ел-жртыма барсам аман,

уанып, клсе брі крген заман.

Кеулімнен кетер еді-ау мытылып,

Осындай ткен кндер те жаман.

алайда адір Алла ылып е ой,

Талайын тарыанны баан маман.

Мені де масатымды беріп тегіс,

Ататы асар тау ыл, аумас табан.

Тас тиіп тмсыына, тра ашсын,

орылдап келгенменен небір абан.

Кбіне азынаны кз жеткен со,

ол оймай, трайын ба тартып шабан?

Гауар, др ктергісіз кетпей алып,

айтуым атты ят ой аптап сабан.

замай осындайша болуыма,

Жалпы ткен жар бола бер, ата-бабам!

1930 жыл

 

 

***

тарып иындыты тзаынан,

Ба, дулет беріп енді заынан.

Кркейтіп кннен-кнге клімді, Алла,

Кедікті крсет айын бл жаынан.

Халы біткен аып тадай таырасын,

Кеткендей бір жолбарыс бзамынан.

айылмын алайда да бірлігіе,

Шысам да шариатты нызамынан.

міт бер теп айыбымды дереу деген,

Кжімдей тола сіп озамынан.

 

 

***

Болыдар, балаларым, сау-саламат,

Тоылып, тайды, атаа бір млмт.

Кешігіп, кеткенімнен, ала ойсам,

Сендерге тапсыратын бл аманат!

 

Ананы алысын ал, ктіп таза,

Етпедер едіредеп, асылы, наза.

Жадайы, жз айтанмен, жо ой менсіз,

Ас, суда болмаандай тзсыз маза.

 

алмасам бл атардан кетіп ашы,

Трыдар атынасып, хабарласып.

здері есен-аман боп трсадар,

Несіне маяйын мны сасып.

 

Етседер осыны, жо сендерге кпем,

лы той – айы, уайым крген кппен.

алармыз алайда да шырасып,

Теріп жеп тз бен дмді Тірім сепкен.

 

 

***

тінді ле бер деп маан, інім,

Тіліді неге алмасын аа, інім?

Аысы тасты аударып кететын,

Брында боланменен саан, інім.

Бл кнде амшы кесті кер бедеудей,

Баяулап, болып жрмін шабан, інім.

Боланмен а тармас аны тлпар,

Жегені жемсіз ыли сабан, інім.

аптаан алы топтан ыра оза,

алайша аып тізгін шабады, інім.

Ойланып онда-даы осы ретте,

Кп емес, берейін сз шамалы, інім.

Жаылмай жасы трде жаттап алып,

Етерсі аз да болса амал, інім.

йренсе лгі, неге лкендерден,

Бзарсы аармандай амал, інім.

зіме з аылым болады деп,

Жргендер тапан емес амал, інім.

Тасындай тауды, тасты тыдамайтын,

Жетерсі талабыа тамам інім.

Зейілімні жетіспеген жері болса,

Дей крме: «бл айтаны жаман», – інім.

зіме оны келіп оыттырса,

Длелін неше трлі табам, інім.

алайда халы марын андырайын,

Кеулінде бар ааны, сабан білім!

 

 

***

Уашты Бабай лы білдім сырын,

Жретін жігіт екен жд ырын.

Ктеріп кеуіліді, кле арап,

Отыру оан арам сйлеп шырын.

Жылатып бір жас ызды, басып, шгіп,

Етіпті іш киімін жырым-жырым.

айратым атын, ыза сондайша деп,

Матанып ктерді ккке мрын.

Брі де есіткенні ішін тартып,

Брсійтті «Бл несі?» – деп, бетті нры.

Ксемні Лениндей арасында,

Емес пе еді мытылан ондай ырым?

«Осы ісі те ят болды», – десем,

Суытып, сстанады маан трін.

Аымаа асы рлы болмайды ой,

айткенмен кз ызыар гауар, дрі.

рысып оныменен жатайын ба,

Жалбатап, жалынам да кні брын.

Отырам ндеместен тмен арай,

айнына кйеулердей келген рын.

 

 

***

ойыдар ктертпей-а тастарыды,

«Болад», – деп, изесідер бастарыды.

Келгелі кеші-кндіз кліп, ойнап,

Ішіп, жеп отыран со астарыды,

Келмейді, келсе шама, кпелеткім,

рпиіп, ріккен ойдай шаштарыды.

Тигендей тбем ккке болып алад,

ойсадар аып ыздай астарыды.

 

 

ЖСІПБАЙА

 

адірден хат жолдадым Жсіпбайа,

Ер еді ойы тере, тілі майда.

Сонда да себебі не, сйлеші зі,

инады: «иял жаз!» – деп ыса жайда?

Ттылып ттін менен тоза, шаа,

Крмей тр кірбі тартып кеуіл айла.

араша алайда да арылдамай,

Баыа, блбл болса, онып сайра.

Болып тр би мен болыс, бай мен ла,

ояндай стан орып жатан сайда.

ара нан арны ашан со анттай болды,

Жандара жапайтын ет пен шай да.

«Кейіні кеніш – ренішті» деген сз бар,

айбірі апаланбай, шкір ойла.

Айтылан тініші орындалар,

Болатын бола ойса бл маайда.

«Бостанды ттындара тиер-ау» деп,

миттар лкен-кіші осы айда.

Жаратан жотан бар ып жмла жайды,

айткенмен іс тетігі бір дайда!

Крсетер кешілігін кешікпей-а,

Жат-жртым сабыр етіп, соып шайла.

араса алыбында, айбір халы,

Боланмен бліншілік бл крайда.

Дегенге дуір келіп, шырармыз,

Бзылан ралыды айта сайла.

Ойа алан арманыны бітуіне,

Тілектес жар-досыбыз жрсе айда.

Кркейтсе кеуіліді Алла, ажап емес,

Баыа бір топ шынар етіп пайда,

Болмайды игілікті ерте-кеші,

Беліді, босасымай, берік байла.

Дасы доса досты абыл болып,

Боларсы уанышта р алайда.

Деп молла Трмаамбет олын ойды,

Ала бер аттай кріп берсем тай да.

1931 жыл